นานๆ ทีถึงจะมีโอกาสได้ฟังเรื่องราวชีวิตและวิธีคิดของ กอล์ฟ ทีโบน – นครินทร์ ธีระภินันท์ ผู้เป็นทั้งศิลปิน นักกีตาร์ นักแต่งเพลง อาจารย์ ช่างภาพ และอีกหลากหลายสถานภาพตามที่ความสนใจจะชักนำพาเขาไป
ทุกครั้งที่เขาสนใจสิ่งใด จะตามมาด้วยการลงมือศึกษาเรียนรู้และทำสิ่งนั้นอย่างมุ่งมั่นจริงจัง จนดูเหมือนว่าสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเส้นทางการเรียนรู้นี่แหละคือแก่นกลางของการก่อรูปความคิด และกลายเป็นตัวตนของเขาในที่สุด กอล์ฟ ทีโบน จึงสนุกกับการแสดงดนตรีบนเวทีแบบทันทีทันควัน (improvise) ที่ต้องใช้ปฏิภาณผนวกกับความสามารถระดับสูง เพื่อเรียนรู้และค้นพบสิ่งใหม่ตลอดเวลา เช่นเดียวกับมุมมองการใช้ชีวิตที่ไม่เคยจำกัดกรอบตัวเองเอาไว้ตายตัว
เรื่องราวของเขาเป็นอีกครั้งที่ตอกย้ำให้เห็นว่า ความสำเร็จของชีวิตนั้นหาใช่มาจากพรสวรรค์ แต่ล้วนมาจากการใฝ่หาความรู้และฝึกฝนจนชำนาญ
แน่นอนว่า สิ่งซึ่งมีส่วนในการเสริมส่งอย่างสำคัญต่อความพยายามฝึกฝนตนเองนั้น คือความลุ่มหลงสนใจในบางเรื่อง หรือที่เรียกว่า passion
แต่การที่คนๆ หนึ่งจะล่วงรู้ถึงความลุ่มหลงดังกล่าวได้ ก็มิใช่มาจากการนั่งฝันเพ้อโดยไม่ทำอะไร แต่ต้องมาจากการเฝ้าเพียรถามตนเองทุกขณะ และไขว่คว้าหาโอกาสทดลองทำด้วยตัวเองเสมอ ว่าสิ่งนั้นคือสิ่งที่ใช่สำหรับตัวเราหรือไม่ เป็นคำตอบสำหรับความสุขในชีวิตของเราหรือไม่