จังหวัดสโลว์ไลฟ์อย่างอุทัยธานี มีร้านหนังสืออิสระถึง 2 ร้านตั้งอยู่ห่างกันเพียงไม่กี่มุมถนน เสน่ห์อย่างหนึ่งของร้านหนังสือที่มิใช่เชนสโตร์ คือการเป็นพื้นที่พบปะระหว่างคนรักหนังสือ ในบรรยากาศกรุ่นไอมิตรและกลิ่นกระดาษ บ่อยครั้งเจ้าของร้านนั่นเองที่เป็นผู้ร่วมสนทนากับผู้มาเยือน ยิ่งช่วยเพิ่มรสชาติการพูดคุยด้วยความรู้สึกเป็นกันเอง ทว่าในวันที่วงการหนังสือซบเซาและพฤติกรรมการอ่านเปลี่ยนไป ผู้คนเดินเข้าร้านหนังสือน้อยลง ร้านหนังสือเล็กๆ มองปรากฏการณ์นี้และหนทางข้างหน้าอย่างไร
ทีมงาน TK Podcast เดินดุ่ยไปคุยกับ วิรัตน์ โตอารีย์มิตร นักเขียนเจ้าของนามปากกา “ญามิลา” “ปลาอ้วน” “วนาโศก” เจ้าของ ร้านหนังสือบุ๊คโทเปีย แล้วลุยแดดไปพบ วุฐิศานติ์จันทร์วิบูล เจ้าของ ร้านหนังสือกาลครั้งหนึ่ง โดยมีแมวชื่อ ‘เทโพ’ นอนขี้เกียจอยู่ข้างๆ มันหันหัวมามองต้อนรับพวกเราเพียงแวบเดียว จากนั้นก็หลับตานอนฟังคนคุยกันเรื่องหนังสือด้วยสีหน้าเบื่อหน่าย
