READ

          เริ่มต้นอย่างนี้แล้วกัน ผมไม่เห็นด้วยกับ ROLF DOBELLI...

          โลกบนแผ่นฟิล์มทดลองสร้างวันสิ้นโลกแบบต่างๆ ให้เราฝึกจินตนาการและนึกหาวิธีการเอาตัวรอด มนุษย์ต่างดาวบุก ภัยพิบัติ...

          ถึงจะเป็นคาทอลิก แต่เปเรย์รายืนยันว่าเขาเชื่อเรื่องการคืนชีพของดวงจิต แต่ไม่อาจทำใจเชื่อเรื่องการคืนชีพของร่างกายได้ เขาคิดว่าร่างกายที่อุดมไปด้วยไขมัน...

          “วันนี้กินอะไรกันดี”           ประโยคง่ายๆ ที่กลายเป็นวาระแห่งชาติของหลายต่อหลายคน...

          “ถ้าเราไม่รู้ว่าจะแล่นเรือไปยังท่าไหน สายลมใดๆ ก็ไร้ประโยชน์”          ...

          มนุษย์พยายามที่จะมีความสุขมาตั้งแต่ยุคกรีกโรมัน เห็นได้จากการตีความการเข้าถึงความสุขในยุคยูไดโมเนียของกรีกโบราณ หรือนักวิชาการยุคเรืองปัญญาที่คิดเรื่องแคลลูลัสความสุขขึ้นมาเพื่อวัดค่าความสุข ความทุกข์...

          ผมเจอหนังสือเล่มนี้ในห้องสมุด ไม่ลังเลเลยที่จะยืมมาอ่าน เพราะผมเองก็สงสัยใคร่รู้ว่าอาการเป็นพิษจากการคิดบวกจะเป็นอย่างไร อีกอย่างหนึ่งคือในโซเชียลมีเดียก็ล้วนท่วมท้นไปด้วยกระแสคิดบวก...

          คงต้องบอกว่าจุดยืนหนึ่งที่หลายคนในสังคมและภาพยนตร์ดิสโทเปียกำลังยึดถือไว้เหมือนกัน คือการเชื่อมั่นในความหวังอันริบหรี่ท่ามกลางโลกที่โหดร้าย แม้มันจะวิปโยคหายนะไปเพราะทุนนิยมพองตัวอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แต่มนุษย์ที่รับรู้ได้แล้วถึงหายนะนั้น...

          “Eqppur si muove -...