Sharenting, Vampire Shopping, Smombies, Cyberchondria, Clicktivism, Nomophobia, The Quantified Self ฯลฯ บรรดาคำสแลงที่เกิดขึ้นร่วมสมัยกับสมาร์ทโฟน โลกดิจิทัล และโซเชียลมีเดีย ในสังคมไทยยังมีช่องว่างหรือความเหลื่อมล้ำด้านดิจิทัล (Digital Divide) อยู่มาก แต่เราคงปฏิเสธอิทธิพลของมันยากขึ้นทุกขณะ...

ที่ ‘ร้านเครื่องเขียนนั้นใต้ต้นสึบากิ’ เวลาเหมือนจะเดินช้าลง อ้อยอิ่ง มีช่องว่างให้หายใจหายคอ เรื่องราวของอาเมมิยะ ฮาโตโกะ หรือป๊ปโปะ กับร้านเครื่องเขียนเก่าแก่ที่รับจ้างเขียนจดหมายด้วยในตัว นวนิยายที่ประคับประคองความเนิบช้าได้อย่างมีจังหวะจะโคน อบอุ่นหัวใจ และการตามหาคำมาเติมเต็มช่องว่างในใจของป๊ปโปะ ถ้าคุณรู้สึกว่าชีวิตวิ่งเร็วเกินไป หนังสือเล่มนี้จะช่วยให้อัตราเร่งลดลง กับเรื่องราวของป๊ปโปะและบรรยากาศเมืองคามาคุระที่อบอวลด้วยความชื้น สายฝน สายลม และรอยยิ้ม

          วอร์เร็น บัฟเฟตต์ เจ้าของบริษัท Berkshire Hathaway นักลงทุนแบบเน้นคุณค่า (Value Investor) ที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดคนหนึ่งของโลก ผู้ได้ฉายาว่า ‘เทพพยากรณ์แห่งโอมาฮา’ เขาเป็นต้นแบบของนักลงทุนสายคุณค่าที่ถูกเขียนเป็นหนังสือไม่หวาดไม่ไหวและถูกเอ่ยถึงประหนึ่งมนต์คาถาที่จะช่วยให้การลงทุนหุ้นประสบความสำเร็จ           ไม่มีข้อโต้เถียงว่าบัฟเฟตต์เป็นนักลงทุนที่ช่ำชอง อีกด้านหนึ่งเขาก็มีมุมมองเสียดเย้ยต่อความร่ำรวย สังคม และวัฒนธรรมบริโภคแบบอเมริกัน           เขาเคยกล่าวไว้ทำนองว่า...

          ในสังคมทุนนิยม เราถูกปลูกฝังจินตนาการถึงความสำเร็จในชีวิต ภาพฝันว่าต้องเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ ไหนจะบรรทัดฐานทางสังคมคอยกำกับชีวิตอีกล่ะ ตกลงแล้วเรามีอิสระแค่ไหนที่จะใช้ชีวิต           ‘นี่เราใช้ชีวิตยากเกินไปหรือเปล่านะ’ อาจไม่ใช่หนังสือแนวให้กำลังใจอย่างที่เหมือนจะเป็น อย่างน้อยก็ไม่ตรงไปตรงมาแบบนั้น มันเป็นคำสารภาพของผู้แพ้และปลอบใจใครก็ตามที่เป็นผู้แพ้เหมือนๆ กัน           ฮาวัน ผู้เขียนบอกเล่าความพ่ายแพ้ในสมรภูมิการแข่งขัน การครุ่นคิดถึงความผิดปกติในชีวิต ชนิดตรงไปตรงมา พร้อมกับสับสนในคำตอบที่ตนได้ แต่ในสังคมทุนนิยมหยาบกระด้าง ใครบ้างไม่สับสน...

          “เขา (ซาฮาโตโพล์ค) ไม่ใช่เทพ ความงมงายในการเทิดทูนเขาเกิดมาจากความกลัว”           นับจากดึกดำบรรพ์ ความกลัวถูกบันทึกลงในดีเอ็นเอ มันช่วยให้มนุษย์อยู่รอด สืบเผ่าพันธุ์ และยึดครองโลก ในแง่นี้ความกลัวจึงมีประโยชน์           โทมัส ฮอบส์ นักปรัชญาการเมืองชาวอังกฤษ ผู้มีชีวิตในยุคแห่งความปั่นป่วนของสงครามกลางเมืองในอังกฤษ สะท้อนออกมาเป็นแนวคิดว่าในสภาวะธรรมชาติ มนุษย์เห็นแก่ตัวและชั่วร้าย ทำทุกวิถีทางเพื่อเอาตัวรอด...

          เยอรมนีก่อสงครามโลกถึง 2 ครั้งและพ่ายแพ้ทั้งสองครั้ง ชนิดที่เรียกว่าย่อยยับ นับจากการประกาศยอมแพ้ของนาซีในปี 1945 เกือบ 80 ปีผ่านไป เยอรมนีฟื้นคืนจากเถ้าถ่านสู่การเป็นผู้นำของสหภาพยุโรป มหาอำนาจทางเศรษฐกิจ และเสาหลักประชาธิปไตย           ‘Why The Germans Do It Better...

          ทุกวันเสาร์ โมริชิตะ โนริโกะ จะเดินทางไปเรียนชงชาที่บ้านของเซนเซ เธอทำอย่างนี้มากว่า 25 ปี ผ่านความคิดที่จะเลิกเรียนหลายครั้ง จนแล้วจนรอดเธอก็ไม่เลิก ทุกครั้งที่รู้สึกแย่หรือไม่อยากไปเรียนก็ยังฝืนทน แต่พออยู่ในห้องเรียนชงชา ได้ลิ้มลองขนมญี่ปุ่น ความรู้สึกลบกลับหายเป็นปลิดทิ้งและคิดว่าตนเองโชคดีที่ไม่หยุดเรียน           พิธีชงชาของญี่ปุ่นขึ้นชื่อลือชาด้านพิธีกรรมอันซับซ้อน ประณีต บรรจง มองด้วยสายตาทั่วไปอย่างผมเป็นต้องมีคำถามว่า แค่จะดื่มชาถ้วยเดียวทำไมต้องยุ่งยากขนาดนี้...

          การเดินทางสำรวจน่าจะเป็นส่วนหนึ่งของมนุษย์ผู้อยากรู้อยากเห็น สิ่งมีชีวิตที่ต้องคอยดิ้นรนไปสู่สิ่งที่ดีกว่า           มนุษยชาติเป็นหนี้บุญคุณการสำรวจของคนรุ่นก่อนซึ่งทำให้เราเป็นดังที่เป็นในปัจจุบัน           แม้ว่าโลกจะถูกสำรวจแทบทะลุปรุโปร่งแล้ว ทว่า การสำรวจยังไม่สิ้นสุด จักรวาลยังมีที่ว่างอีกเหลือเฟือให้มนุษย์ออกค้นหาและตั้งถิ่นฐาน           ‘ไกลกว่าที่รู้’ บอกเล่าเรื่องราวการเดินทางสำรวจของมนุษย์ตั้งแต่ครั้งยังเป็นโฮโมเซเปียนถึงการตั้งนิคมบนดาวเคราะห์ด้วยอื่น ทั้งสนุกและชวนอัศจรรย์ใจ           มนุษย์จะไปได้ไกลแค่ไหน?

          จำได้ไหมว่าความคิดที่ผุดขึ้นหลังจากเห็นหนังสือแนะนำการพักผ่อนอย่างมีผลิตภาพหรือ Productive คืออะไร?           สำหรับผม “เดี๋ยวๆๆ ขนาดจะพักผ่อนยังต้อง Productive ด้วยเหรอ” หลังจากนั้นก็มีหนังสือฮาวทูแนะนำวิธีการพักผ่อนออกมาอย่างต่อเนื่อง ทั้งแบบพักผ่อนเพื่อ Productive และพักผ่อนอย่างมีประสิทธิภาพ ซึ่งถึงที่สุดแล้วคำแนะนำการพักผ่อนทั้งสองแบบก็มีจุดบรรจบร่วมกันที่ความ Productive เมื่อคุณกลับไปทำงาน           การทำงานมากเกินไปกำลังเป็นปัญหาไปทั่วโลก ทั้งที่ไม่กี่ร้อยปีก่อนหน้ามันเป็นบาปที่ต้องหลีกเลี่ยง...